Zdeněk Štybar Ambitieuze crosser

Tot dit jaar kenden we Zdeněk Štybar (11 december 1985) toch vooral als veldrijder. De Tsjech uit Stříbro werd in die discipline twee keer wereldkampioen. In 2010 was hij de beste in zijn thuiswedstrijd in Tábor. Het jaar erna liet hij door de wereldtitel te prolongeren in het Duitse St. Wendel zien dat dat geen toevalstreffer was. Reden voor de Omega Pharma Quick- Step ploeg hem in maart 2011 een contract te geven. In de aanloop naar het wegseizoen 2012 kondigde Štybar aan de stap te willen maken naar de weg; het veldrijden in de winter staat vanaf dat moment in dienst van zijn carrière op de weg. Dit jaar kende Styby, zoals de liefhebbers hem graag noemen, een indrukwekkend voorjaar. Reden voor Soigneur hem te vragen naar zijn belangrijkste bevindingen.

—Knie— “Ik ben recent geopereerd aan een ontsteking aan mijn knieschijf. In eerste instantie dachten we dat het met rust na de voorjaarsklassiekers over zou gaan, maar dat schoot niet op. Drie weken niet fietsen, het is een hele kwelling. Ik denk dat het kwam door de combinatie van het slechte weer, veel met beenwarmers fietsen en dat soort dingen. Meer jongens hebben er last van. Niks aan te doen, ik kan niet wachten tot de rest van het seizoen.”

—Onvergelijkbaar— “Racen op de weg is echt compleet anders dan veldrijden. Je kunt en mag het totaal niet met elkaar vergelijken. De cross is een kleinere wereld, heeft minder concurrentie, is een stuk minder internationaal, kent hele andere tactieken en andere teaminspanningen. Het zijn twee compleet verschillende disciplines.”

—Ronde van Vlaanderen— “Ik reed heel goed in Parijs-Roubaix en behaalde ook een mooie uitslag (6e), maar de Ronde van Vlaanderen geeft me echt een heel bijzonder gevoel, ik vind het misschien wel de mooiste koers. Ik had dit jaar ook meer van de Ronde van Vlaanderen verwacht dan van Parijs-Roubaix.”

—Topvorm— “Ik had in Parijs-Roubaix echt een hele goede dag die ik niet snel zal vergeten. De aanloop was heel ontspannen, ik had goed gereden in Vlaanderen, dat gaf veel rust. Ja, op die dag ging het geweldig, op het beslissende moment zat ik op de juiste plek. Ik had de beste dag van mijn leven.”

—Als— “Natuurlijk was ik enorm teleurgesteld na afloop, want ik had echt het gevoel dat ik had kunnen winnen. Ik haat het woord ‘als’, dus dat zal ik maar zoveel mogelijk vermijden. Ik probeer te leren van wat me is overkomen en dat ga ik gebruiken in de toekomst. Toen ik alleen met Sep (Vanmarke) en Fabian (Cancellara) was, probeerde iemand een foto te maken en ik reed er gewoon tegenaan met mijn stuur of schakelapparaat. Ik crashte bijna en verloor het contact met de anderen. De strijd om de befaamde kassei was voor mij op dat moment over.”

—Stuurmanskunst— “Dat ik overeind bleef was wel bijzonder. Toen ik het later nog eens terugzag was het wel een hele zwieper.” Lachend: “Ik ben wel redelijk handig met een fiets.”

—Kou— “Een bijzonder voorjaar met echt heel slecht weer. Er is natuurlijk een groot verschil tussen goed tegen de kou kunnen en een race rijden van zes uur in de sneeuw en regen. Daar kan niemand tegen. Wat mij betreft zouden er regels moeten komen met het oog op extreme weercondities. De racedokter moet dan beslissen of het nog menselijk is. En zo niet, dan niet racen.”

—Startblokken— “Ik rijd de veldritten als voorbereiding op het wegseizoen, dus ik kom erg gemotiveerd de winter uit. De Ronde van Duinkerken is voor mij de eerste koers in het jaar. In 2011 was het mijn eerste wedstrijd op de weg. In 2012 won ik er een etappe. Of er een moment komt dat ik me weer vol op het veldrijden ga richten is lastig te zeggen, voor nu ga ik 100 procent voor de weg.”

—Rondewerk— “Mijn specialisme is heel duidelijk, ik ga vooral voor de voorjaarsklassiekers. Op klimmen of tijdrijden zal ik me niet snel focussen. Ik zou heel graag de Tour de France rijden dit jaar, maar we moeten even kijken hoe ik herstel van mijn knieblessure. Vorig jaar reed ik de Vuelta, dat was mijn eerste grote ronde. Je kunt je niet voorstellen hoe zwaar een grote ronde is als je er zelf nooit een hebt gereden.”

—Afzien— “Vorig jaar tweette ik over de twaalfde etappe in de Vuelta: ‘Vandaag deden we cyclocross in de Ronde van Spanje. Met als enige verschil dat het 190 kilometer lang was, zonder jumps en loopstroken, zonder modder en met een 53 x 11 full gas’. Ik heb daar echt afgezien, maar was ook heel voldaan dat ik Madrid haalde.”

—Knecht— “Ik vind knecht of domestic best een vervelend woord, omdat veel mensen denken dat je alleen maar drinken en regenjacks aan het halen bent voor de kopman. Dat is niet waar, een team is een team, we zijn allemaal goede vrienden. De ene keer help jij iemand en de andere keer helpt iemand jou, dan maakt het niet uit wat de achternaam van die renner is.”

—Oortjes— “Van zo’n 80 procent van wat de ploegleider aan het roepen is begrijp je niets. De oortjes hebben in elk geval wel een positief effect op de veiligheid. En een ploegleider kan je motiveren op momenten dat je het even niet ziet zitten.”

—Belg— “Ik heb een Belgische vriendin, zij heeft haar familie hier en ik enkele vrienden. Ze mogen me zeker graag in België. Maar eerlijk gezegd ben ik hier maar een klein deel van het jaar. Ik probeer zoveel mogelijk in de Tsjechische Republiek te zijn om mijn familie te zien.”

—Fietshemel— “Verder probeer ik veel te trainen op Mallorca, ik huurde er een flat en hopelijk lukt dat volgend jaar ook weer. Ik ben gek op dat eiland, ik heb er een hoop vrienden en het is simpelweg cycling heaven. Wat kan ik daaraan toevoegen?”

—Toekomst— “Ik ben net begonnen op de weg, dus je kunt wel zeggen dat ik nog barstensvol plannen en doelen zit. Of het WK in Toscane daar ook bij hoort, zullen we dan wel zien.”

—Pension— “Een andere reden dat ik veelvuldig in Tsjechië ben is overigens dat ik vorig jaar met mijn familie ben gestart met pension en restaurant Štybar in mijn geboorteplaats Stříbro. We hebben het hele gasthuis vorig jaar compleet gerenoveerd. Mijn zus runt de boel daar en ik heb een appartement in het hotel. Ik ben heel trots dat ik vanuit mijn geboortestad zo’n avontuur kan beginnen in een hele mooie omgeving voor fietsers.”

penzionstybar.cz